خیابان

گونه های مختلفی از درختان قابلیت کشت در کنار خیابان را دارند . درختان صنوبر ، شاه بلوط هندی ، درخت غول و درختان کوچکتر محلی .
با درخت زیرفون Tilia cordata شروع می کنیم . درخت زیرفون نزدیک ترین چیز به یک بیشه خراب نشدنی می باشد . گونه سوئدی دیوار بلندی از درختان باریک با شاخه های گسترده ایجاد می کند که در تابستان به قدری پوشیده از گل های خوش بو می باشد که هنگام گذشتن از کنار آن باید زنبورها را نیز کنار زد . این درختان در کنار هم واقعاً خارق العاده می باشند .
درخت کاج مکزیکی Pinus patula را که مرسوم بوده است به تنهایی کشت شود را می توان به فواصل 4/2 متر کاشت و با کمی هرس دیواری صاف با شاخه های متصل بدست آورد که برگ های علفی شکل آن به صورت آویزان و معلق ، زیبایی خاصی پدید می آورد . ارتفاع این درخت برابر قد انسان می شود .
درختان راش را برای خیابانی با پرچین باید انتخاب کرد . برگ ها را دائماً از یک سمت (سمت بیرونی بهتر است) بچینید تا شاخه ها لخت شوند . در بالا و پایین و سوی دیگر لایه ای 15 سانتیمتری با ضخامت کم از برگ ها برای فیلتر نور باقی بگذارید (خیابان های پهنتر نور بیشتری دریافت می کنند) . اجازه دهید درختان راش به بلندترین ارتفاع مثلاً 3 متر برسند و شروع به هرس قسمت بالایی در اواخر پاییز و اوایل زمستان نمایید . هم زمان چیدن کناره ها را ادامه دهید . یک پرچین قدیمی می تواند در مدت 2 یا 3 سال هرس شود تا شوک کمتری به گیاه وارد شود .

Click here to view the original image of 1249x830px and 1777KB.




برگرفته از شکل دهی با درختان و بوته ها نوشته ایوان هیکس - ریچارد روزنفیلد